Thursday, March 26, 2009

නිමා නොවුනු පෙම් හැගුම්

බසයක හමුවී නෙතගින් කරපු කතා
වදන් වෙලා ඇසුමට ටික කලක් ගියා
ආඩම්බර කමට මුලදී බැහැ කියලා
හා කියන්නෙ නැතුවම නුඹ කැමති උනා

බස් නැවතුමේ පෙම් මුළු වල කරපු කතා
පාළු මාවතේ නැවතී කියපු කතා
මල් වතු වල තුරු ගොමුවේ එතුනු ලතා
වල්මත් උනා නුඹෙ ආලය ගැනම සිතා

දැනගෙන නුඹේ මුල් පෙම මේ නොවන වග
පැතුවෙමි නුඹේ අවසන්‍ පෙම මා වෙන්න
මගෙ මුල් පෙමට බැරිවුනි නුඹ නවතන්න
පවස නුඹේ හැකි කාටද සංසිදලන්න

අවසන් සැදෑවට ආවේ නුඹ සමුගන්න
කීවෙනි පෙම්වතා සමගද පවසන්න
එනමුත් නොහැක නුඹ මතකය ගිණිලන්න
නුඹ එනතුරු ලතවෙමි විත් සනසන්න



Related Articles by Categories


4 ප්‍රතිචාර:

  • Narada said...
     

    අයියාටත් වගේම මටත් මේකම තවා ගයන්න වෙලා තියෙන්නේ.

    "ආදර සුන්දර වැරදකි, කිසිදා සමාවක් නැති."

  • Anonymous said...
     

    ඒ උනාට, මට නම් හිතෙන්නේ ඔයා හරි විදියට ආදරේ කරලා නෑ ..එහෙම උනා නම්(මම හිතන විදියට) කවදාවත් මේ විදියට කවි ලියවෙන්නේ නෑ...

  • ආගන්තුකයා | Stranger said...
     

    ආදරය හරිම පුදුමයි තාරක... ඒකෙ හැම මොහොතක්ම අපිට බොක්කෙන්ම විඳින්නපුලුවන් විරහවත් ඒ වගේම තමා... ගැහැණු සියල්ල චපල් නොවෙන්න පුලුවන් ඒත් චපල ගැහැණියක් අහිංසක ප්‍රේමවන්තයෙකුට මෙහෙම කලාම කාලා ඉන්න බෑ... තව ටිකක් විරහව විඳලා හිමින් අමතක කරලා දාන්න තාරක... ජය්...

  • Travel Ceylon said...
     

    @ බින්කු
    ගැලපෙනම කොටස
    මට පෙන්නලා ආලේ හැටී - නුඹ දුන්නු දුක හොදටම ඇතී

    @ පිස්සා
    ඒ ගැන නම් කුමන කතාද? හික්....

    @ආගන්තුකයා
    අයියෝ මේක මේ ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ සීන් එකක්. අමතක කරල ගොඩක් කල්. මට මේ ලගදි ඒ ලමයව මුණගැහුනා බඩකුත් උස්සගෙන. ඒකයි ආයෙ මතක් උනේ.

Grab this Widget ~ Blogger Accessories